Relatieportret: Britt & Diederik

In de rubriek Relatieportret laten we stellen aan het woord over hun relatie. Hoe begon hun verhaal samen, welke uitdagingen komen ze onderweg tegen, en hoe houden ze het samen leuk? Vandaag het portret van: Britt en Diederik.
Diederik (30) en Britt (28) leerden elkaar 12 jaar geleden kennen en zijn inmiddels 3,5 jaar getrouwd. We spraken met hen in hun mooie nieuwe huis.
Eerste indruk van elkaar:
Zij: Op mijn vijftiende kwam ik Diederik tegen op de fiets. Hij woonde waar ik naar school ging en ik woonde waar hij naar school ging, dus we kwamen elkaar in tegengestelde richting altijd tegen. Hij leek mij een leuke jongen. Ik heb hem op Hyves opgezocht (dat had je toen nog) en een berichtje gestuurd. Vanaf dat moment zeiden we elkaar gedag op de fiets en uiteindelijk werd dat ook afstappen en praten. Ondertussen ging het gesprek via Hyves natuurlijk verder. Toen we in de voorjaarsvakantie niet naar school gingen kwamen we elkaar natuurlijk even niet tegen, dus hij stelde voor om af te spreken. Dat was onze eerste echte date. Ik had tegen een vriendin gezegd: ‘Als dat ooit mijn vriendje wordt dan zou dat perfect zijn,’ terwijl ik hem nog helemaal niet kende. Ik denk altijd dat het zo bedacht moet zijn.
Hij: Het eerste wat ik van Britt zag was haar foto op Hyves, en die was goed want iedereen gebruikt altijd z’n beste foto, haha. Het was een foto van een vakantie in Amerika en ze zat achterin een grote speedboat in bikini, dat maakte wel indruk.
Wat zien we op de foto die jullie vasthouden:
Zij: Een man die heel blij is met zijn auto, haha. En ook met zijn vrouw. Ik voelde me die dag ook heel mooi, dat zie ik terug op de foto. Zekerheid stralen we uit, we waren acht jaar samen toen we gingen trouwen en we wisten al heel lang dat deze dag een keer zou komen.
Hij: Je ziet op deze foto dat we van mooie dingen houden. Daar willen we samen hard voor werken. Dat willen we ook wel delen met mensen om ons heen, maar of dat helemaal uit de foto blijkt weet ik niet. Aan de houding hoe we staan ten opzichte van elkaar kun je zien dat we gelijkwaardig zijn.
En de auto vond ik belangrijk. We hebben die auto gehuurd voor een paar dagen en daar hebben we lekker in rondgereden. Ik heb iets met zulke auto’s. Het ruikt lekker, mooi leer, het voelt lekker, alles is supermechanisch. Britt heeft niet per se iets met auto’s maar kan ook wel genieten van mooie dingen van kwaliteit. De trouwdag was echt een hele leuke dag. Het mooiste moment was toen we deze shoot hadden gehad en terugreden naar de locatie. We wisten dat we onze vrienden daar zouden ontmoeten en hadden een momentje samen in die supervette auto met het dak open. Dat was wel heel cool.
Onze leukste date:
Zij: De dates waar we nog vaak over praten zijn dates die al heel lang geleden hebben plaatsgevonden, toen we nog pril waren. Eigenlijk hele simpele dates, maar gewoon lekker samen zijn. Ik houd ook wel van uit eten gaan als date, maar dat vindt Diederik iets minder. Hij raakt snel afgeleid door alles wat er gebeurt in een restaurant.
Hij: We hebben veel verschillende dingen gedaan, we kennen elkaar natuurlijk ook al 12 jaar. In het begin waren het simpelere ‘dates’. We woonden allebei nog bij onze ouders en hadden niet echt plek voor samen. Mijn ouders wonen vlakbij Het Loo en gedurende bepaalde jaargetijden stond het gras daar heel hoog. Daar lagen we dan in en dan keken we naar de hemel. Het gras stond maar een halve meter hoog maar je had het idee dat de hele wereld om je weg was. Dat waren altijd leuke dates. En toen we elkaar net leerden kennen, gingen we een keer shoppen in Maastricht. Je had van die treinkaarten van de Kruidvat en wij gingen zo ver mogelijk weg, vier uur heen en vier uur terug met de trein, inclusief vertragingen. Dat deden we nog best wel eens, gewoon een treinticket kopen en toeren.
Date Fail:

Zij: Onze eerste date was grappig. We wilden leuk ergens wat gaan drinken in de stad, maar het was maandag en alles was dicht. We zijn uiteindelijk bij de V&D beland, dat was de enige die open was, dus dat was een beetje een tegenvaller. Maar uiteindelijk was het ook heel leuk. Ik had bioscoopbonnen mee gejat van m’n moeder voor het geval dat het heel gezellig was en we daar nog naartoe wilden. We zijn toen zomaar naar de film gegaan en zijn moeder belde boos op omdat hij niet op tijd thuis was voor het eten. Dat was de enige keer dat hij me niet heeft thuisgebracht, trouwens. Eigenlijk is hij heel galant.
Hij: Er schiet me zo niet iets te binnen.
Hier viel ik op:
Zij: Ik vond hem heel knap en een beetje sportief, maar hij kwam vooral heel vriendelijk en betrouwbaar op mij over: bij hem kun je veilig zijn. Die indruk klopte.
Hij: In eerste instantie toch wel op uiterlijk. Ik weet nog heel goed dat een vriend van mij ook onder de indruk was: ‘Zo, stuurt zo’n meisje jou zomaar een bericht?’ Britt zag er ook best volwassen uit en ik vond het ook wel aantrekkelijk als meisjes al wat inhoud hadden. En het trok me aan dat ze gewoon dat berichtje durfde te sturen. Dat zei me dat ze lef had, ik had dat zelf op die leeftijd niet gedurfd.
Ik dacht: ‘Bij hem kun je veilig zijn’. Die indruk klopte.
Britt
Het leukst om samen te doen:
Zij: Ik vind het heel leuk om samen in de auto een stukje te gaan rijden, mooie huizen kijken. Muziekje aan en geen afleiding. En we vinden autorijden ook allebei leuk.
Hij: We hebben een paar maanden geleden dit huis gekocht. Laatst was er hier in de achtertuin een flinke boom omgevallen. Die hebben we met een paar bekenden gezaagd en vervolgens lekker samen een paar uur alle takken weggewerkt. Daar heb ik heel erg van genoten. Samen een plek bouwen vinden we allebei heel leuk. Britt heeft heel veel ideeën en weet precies hoe het eruit moet komen te zien. En ik vind het leuk om dat uit te voeren. De combinatie van dat zij iets bedenkt en dat ik het uitvoer, dat werkt voor ons goed.
Spelletjes doen we ook graag, dat komt denk ik wel weer terug als we klaar zijn met klussen. Er wordt dan hard gespeeld, haha. We willen allebei graag winnen en gunnen elkaar dan niet veel.
Ons moeilijkste jaar samen:
Zij: Na een paar jaar relatie kwam er een beetje een dipje. Diederik zei: ‘Als het zo blijft weet ik niet of ik met je kan trouwen.’ Daar schrok ik toen best wel van, maar dat was toch goed. We zaten volop in onze studententijd en ik ervaarde vrijheid blijheid; ik ging colleges skippen en lag veel in m’n bed. Uiteindelijk vertelde ik dat niet aan Diederik, want ik had het gevoel dat hij het helemaal op orde had en dit heel stom vond van mij. Ik heb geprobeerd dit voor hem achter te houden. Zijn vader heeft hem toen geld gegeven om mij mee uit eten te nemen en daar hebben we een goed gesprek gehad. Toen kwam ik er ook achter dat hij ook wel eens in zijn joggingbroek pizza bestelde. Daarna ging het weer veel beter. Als je de minder mooie dingen achterhoudt kun je het leven niet met elkaar delen. We zijn altijd wel heel stabiel samen dus verder zijn er ook weinig pieken en dalen. Als we weer even extra aandacht aan elkaar moeten geven, voelen we dat op tijd wel aan. Tijd samen nemen voor een goed gesprek, een weekendje weg. Je hebt als je samen weg bent toch andere gesprekken.
Hij: Toen we in Groningen studeerden, was er een periode die heel veel met me heeft gedaan. Britt deed een studie en haalde relatief weinig punten, ik haalde al mijn punten in één keer en ik vond het niet kunnen hoe zij ermee omging. Op een gegeven moment kreeg ik door dat ze niet eens naar college ging. Voor mij was studie primair en daarnaast kwamen de leuke dingen, voor haar was het andersom. Dispuut kwam eerst. Wat ik vooral vervelend vond was dat ik me er niet mee mocht bemoeien. Als je je ermee bemoeit gaat Britt zich juist wat meer terugtrekken. Ze voelt zich dan gecontroleerd en kan daar niet goed tegen. Toen heb ik heel duidelijk gezegd: op deze manier weet ik niet of ik verder wil. Ik wil gewoon betrokken worden in dat wat je doet en dat vond ik toen (en nog steeds) heel belangrijk. Ik heb geen recht op controle maar wel op inzage. Aangeven en erover praten heeft geholpen.
Dit bewonder ik in jou:

Zij: Heel veel. Zijn doorzettingsvermogen is heel groot. Hij heeft een hele lange route af moeten leggen om tandarts te kunnen worden, dat heeft hij op doorzettingsvermogen voor elkaar gekregen. Diederik is heel gefocust en doelgericht. Ik vind het ook heel mooi dat hij heel geïnteresseerd is in anderen, dat iedereen welkom is. Dat hebben we allebei, dus dat kunnen we ook mooi samen doen. Ik bewonder het ook dat hij heel goed is in zijn werk. Ik zie hem natuurlijk nooit op zijn werk, maar ik weet gewoon zeker dat hij heel veel aandacht heeft voor zijn patiënten, altijd wil luisteren, dat hij respectvol blijft en oog heeft voor de ander.
Hij: Haar creativiteit. Als zij een hele stapel kleurenstalen heeft, kan ze in gedachten al voor zich zien hoe dat bij elkaar staat. Of als we in een woonwinkel lopen, weet zij wat leuk staat bij elkaar. Mijn ouders hebben laatst hun huis een make-over gegeven en zij vertrouwden helemaal op wat Britt heeft geadviseerd. Het resultaat is echt heel mooi geworden.
Ik vind het heel bijzonder hoe Britt mensen in hun waarde kan laten. Soms wil ik even met haar bespreken wat iemand heeft gezegd of gedaan en zij wijst me er dan op dat ik dat niet zo moet zeggen. Zij plaatst niet zo snel iemand in een hokje of een vakje. Daarin houdt ze mij scherp.
In heel veel dingen kunnen we elkaar goed aanvoelen. We hebben bijvoorbeeld geen kinderen, maar in de zomer op de camping gaan wij op ons stoeltje zitten; dan zijn er van die ouders die zich helemaal het leplazarus lopen, en dan gaan wij zitten kijken naar de toneelvoorstelling. Dan hebben we allebei hetzelfde gevoel over hoe die ouder doet. Daar zitten we vaak op dezelfde lijn. We zijn wel heel erg naar elkaar toegegroeid, denk ik.
Hierin verschillen we van elkaar:
Zij: Hij heeft meer het kortetermijndenken en ik meer het langetermijndenken. Nu hebben we de uitdaging van een nieuw huis. Ik denk na over een uitbouw want dat moet je nu in gang zetten en dan ben je volgend jaar ergens aan de beurt, maar hij denkt dan: ‘de bovenverdieping moet eerst nog af, hier heb je een kwast en ga verven.’ Dat was een beetje een dingetje, maar we hebben het maar zo uitgesproken naar elkaar. En misschien moeten we dat ook maar gewoon accepteren. Het is uiteindelijk elkaars kracht waar je dan respect voor hebt, en het vult elkaar natuurlijk eigenlijk mooi aan.
Hij: Ik ga graag voor zekerheid, maar Britt is bijvoorbeeld eens een onderneming begonnen. Als ik in haar schoenen had gestaan was ik een marketingopleiding gaan doen en op een marketingafdeling gaan werken. Ik zou het nooit zo doen zoals zij het heeft gedaan. De behoefte aan zekerheid is een groot verschil tussen ons. Soms moet je gewoon even dingen doen waar je geen zin in hebt, vind ik. Ook in geld uit zich dat: dan ga ik liever voor zekerheid en Britt vindt van alles mooi. Maar dat is een vrouwendingetje, hè?
Ik ben vanuit mijn gezin best wel een prater, makkelijk dingen vertellen, ook als er iets is. Britt heeft dat niet echt zo van huis uit geleerd en heeft dat meer van mij moeten leren. Op een gegeven moment ontdekte ze dat dat soms toch wel handiger is.
Advies voor jonge stel in de foto:
Zij: Ga zo door! En wees alert op tijd samen doorbrengen. Je doet op zo’n dag allemaal mooie beloftes, maar ik heb nooit meer teruggelezen wat ik die dag heb beloofd. In dat eerste halfjaar van ons huwelijk waren we wel heel actief bezig met die beloftes. We wisten dat het niet ging om die trouwdag maar om het huwelijk. Je denkt op de trouwdag dat het niet gebeurt maar het leven gaat toch verder en je doet dingen los van elkaar en draagt verantwoordelijkheden. Je komt samen onder druk van het leven te staan, je relatie komt ook meer onder druk. Dus het advies is nu misschien meer aan onszelf nu dan aan het stel van toen: Blijf met je relatie bezig, pak die beloften er elk jaar eens bij.
Hij: Blijf zo doorgaan en blijf met elkaar praten en ook met God. Dat heb ik nog helemaal niet benoemd maar dat is ook een heel belangrijk onderdeel in ons leven.